Το εργοστάσιο Λιπασμάτων της Δραπετσώνας ανήκε στον Νικόλαο Κανελλόπουλο, παρασκεύαζε χημικά προϊόντα και λιπάσματα, και η ανέγερσή του ολοκληρώθηκε το 1910. Κατείχε το μονοπώλιο στην παρασκευή λιπασμάτων γεγονός που το καθιστούσε αναπόσπαστο και αναντικατάστατο κομμάτι στην ανάπτυξη της ελληνικής γεωργίας.
Το 1946 εξαγοράστηκε από τον Πρόδρομο Μποδοσάκη – Αθανασιάδη ο οποίος αύξησε έτι περαιτέρω την παραγωγή.
Μετά τη δολοφονία του Αλέξανδρου Αθανασιάδη (ανιψιού και κληρονόμου του Μποδοσάκη – Αθανασιάδη) από τη 17 Νοέμβρη το 1988, το εργοστάσιο πήρε την κατιούσα και το 1993 πέρασε στην ιδιοκτησία της Εθνικής Τράπεζας.
Το 1999 έπαυσε τη λειτουργία του και έκλεισε οριστικά. Σταδιακά τα περισσότερα κτίρια του εργοστασίου κατεδαφίστηκαν και τα δύο εναπομείναντα που στέκουν ακόμα όρθια με θέα τον Σαρωνικό είναι ρημαγμένα και έχουν αφεθεί στο έλεος του χρόνου, των καιρικών συνθηκών και του πλιάτσικου.
Μέσα στα ερείπια του εργοστασίου, ονειροπόλοι καλλιτέχνες έχουν αφήσει στους τοίχους αριστουργηματικά graffitti. Διασκορπισμένα σε κρυφά σημεία στα οποία η πρόσβαση έχει απαγορευθεί λόγω του ότι τα κτίρια είναι πλέον ετοιμόρροπα, στέκουν εφήμερα και με ημερομηνία λήξης τόση όση αντέξει ο τοίχος/καμβάς στον χρόνο.
